ચાલ પલળીએ…

આભે બંધાય વાદળના માંડવા,

સૂરજને પણ ક્યાં દે છે એ નીકળવા !

એ તો મસ્ત બની વરસે છે ધરતી પર,

શુ એ વરસે છે ખાલી ધરતીને ભીંજવવા ?

ના રે ના.. એ તો આવે છે આપણને ભીંજવવા,

પણ માણસ નથી દેતો પોતાને ભીંજવવા.

એ મજબુર છે એની બચવાની ટેવથી,

ઉનાળામાં ગરમીથી, શિયાળામાં ઠંડીથી બચ્યા,

મારે છે વલખા ચોમાસામાં પણ બચવા વરસાદથી,

પણ મેહુલો કાઈ થોડો કોઈના રોકે રોકાય …

એ તો બસ મન મુકીને વરસે જ જાય.

હોય એવા ઘણા અભાગીયા જે છત્રી શોધવા જાય,

વરસાદ વરસે ત્યારે છત્રી-રેઇનકોટ ભાડમા જાય,

જો એ પહેરુ, તો મારી વરસાદમાં ન્હાવાની મજા જાય.

મજા તો ત્યારે આવે, જ્યારે મારી સાથે મારી સંગીની પણ ભીંજાય.
~ સુશાંત ધામેચા